Ορεινός όγκος του Δήμου Δράμας
                                             Τα χωριά μας!!!!!!!!!!!!!!!!

                 Σε απόσταση μόλις 60χλμ. από το κέντρο της Δράμας, ο επισκέπτης της περιοχής συναντά ένα από τα ωραιότερα δασικά συμπλέγματα της χώρας, το περίφημο δάσος της Ελατιάς, του οποίου ο πλούτος σε πανίδα και χλωρίδα στα βουνά της Κεντρικής Ροδόπης αποτελεί σημείο αναφοράς για το νόμό και τη βόρεια Ελλάδα.Με πλήρη καύσιμα από την πόλη ακολουθούμε βορειοανατολική πορεία με κατεύθυνση τοΣιδηρόνερο, 45χλμ. από την Δράμα.
Θα διασχίζουμε το όμορφο προάστιο Πανόραμα και θα περάσουμε το δάσος αναψυχής Καλλιφύτου, για να επισκεφτούμε αρχικά τη γυναικεία μονή της Αναληψεως του Σωτήρος (Σίψας) στους Ταξιάρχες, 10χλμ. από την Δράμα.

                                             ΤΑΞΙΑΡΧΕΣ(ΣΙΨΑ)

Πρώτος «οικιστής» και κτήτορας της μονής, κατά το έτος 1930, υπήρξε ο μακαριστός γέροντας Γεώργιος Καρσλίδης (1901 - 1959), ο νεότερος αναγνωρισμένος Άγιος της Ορθόδοξης Εκκλησίας στην Ελλάδα.  - 

Ο Άγιος Γέροντας Γεώργιος Καρσλίδης, κατά κόσμον Αθανάσιος, γεννήθηκε το 1901 στην Αργυρούπολη του Πόντου από ευσεβείς γονείς. Οι γονείς του πέθαναν, όταν ακόμη ήταν βρέφος, και την ανατροφή του ανέλαβε η γιαγιά του. Από πολύ νωρίς έδωσε σημεία της κλίσης του προς το Θεό. Από την Αργυρούπολη μεταβαίνει μαζί με την οικογένεια του παππού του στο Ερζερούμ, όπου δεν μένουν για πολύ. Σε λίγο διάστημα τον βρίσκουμε στον Καύκασο.

Ο παππούς του πεθαίνει και ο μικρός Αθανάσιος μπαίνει σε νέες περιπέτειες. Κάποια στιγμή παραδίδεται στα χέρια ενός Τούρκου κρυπτοχριστιανού. Καθώς ο Αθανάσιος έβοσκε τα ζωντανά, είδε τρείς άντρες που έψελναν ωραία. Εγκατέλειψε το κοπάδι και τους ακολούθησε. Ξαφνικά όμως χαθήκαν κι ο Αθανάσιος άρχισε να κλαίει.

Το περιστατικό το πληροφορήθηκε ο κύριος στον οποίο εργαζόταν και τον οδήγησε σε μοναστήρι, όπου το 1917 εκάρη μοναχός. Σε λίγο ξέσπασε η επανάσταση των μπολσεβίκων. Το μοναστήρι λεηλατήθηκε και καταστράφηκε. Οι μοναχοί και οι επίσκοποι, που δεν αρνήθηκαν την πίστη τους, εκτελέστηκαν.

Στο εκτελεστικό απόσπασμα οδηγήθηκε και ο μοναχός Γεώργιος. Η σφαίρα τον βρήκε στο μέρος της καρδιάς. Στο σημείο εκείνο φορούσε ένα εγκόλπιο της Παναγίας, που τον προστάτευσε θαυματουργικά.

-Ακολούθησε και δεύτερη απόπειρα εκτέλεσης. Οι σφαίρες τον βρήκαν στα πόδια και τον καταστήσανε ανάπηρο για όλη του τη ζωή. Στη συνέχεια φυλακίζεται και βασανίζεται. Το 1929 έρχεται στην Ελλάδα. Αρχικά εγκαθίσταται στην Κατερίνη, ύστερα στο Κιλκίς για να καταλήξει στο χωριό Ταξιάρχες της Δράμας, όπου με τη βοήθεια των κατοίκων χτίζει πρόχειρα την Ιερά Μονή της Αναλήψεως του Σωτήρος.

Η φήμη του γρήγορα διαδίδεται σ' όλη τη περιοχή. Οι θεραπευτικές του ικανότητες, τα προορατικά του χαρίσματα, η φιλανθρωπία και το προφητικό του χάρισμα ξεπερνούν τα όρια του νομού Δράμας και φτάνουν σε πολλά σημεία της χώρας μας. Κοιμήθηκε το 1959 στους Ταξιάρχες Δράμας και τάφηκε πίσω από το Καθολικό της μονής.

Στη μονή συρρέουν καθημερινά πολλοί πιστοί, όχι μόνο από το εσωτερικό, αλλά και το εξωτερικό, για να προσκυνήσουν τον τάφο του, οποίος ευωδιάζει και για να ζητήσουν την ευλογία του και τη βοήθειά του.

Η αγιοκατάταξη του Οσίου Γεωργίου έγινε το 2008 υπό του Οικουμενικού Πατριάρχου Βαρθολομαίου στην Δράμα.

Μετά τους Ταξιάρχες, αρχίζουμε σταδιακά να αισθανόμαστε την αλλάγη του υψομέτρου. Πλησιάζουμε στη διαστάυρωση για το μικρό αλλά πολύ γραφικό χωριό Δενδράκια, 23χλμ. από την πόλη, στις βορειοανατολικές παρυφές του Κεντρικού Φαλακρού.
Η περιοχή προσφέρεται για πεζοπορικές, διαδρομές σε πυκνό δάσος με ποικιλία βλάστησης από δρυς, καστανιές, φουντουκιές και οξιές, μέχρι τον αυχένα «Κεράσι» στα 1000μ. και στη δύσβατη ορεινή τοποθεσία της «Μπάρας» στα 1300μ.

                                                                     

                                                       

              ΔΕΝΔΡΑΚΙΑ

Επιστρέφοντας στο δρόμο μας για το Σιδηρόνερο, η βλάστηση γίνεται πυκνότερη στις πλαγιές και ανάμεσα στα ρέματα της περιοχής.

Στα 22χλμ. από την Δράμα φτάνουμε στο επίσης γραφικό και ήσυχο Λιβαδερό, όπου συναντάμε το ευρωπαικό μονοπάτι Ε6, και λίγο πιο πάνω, στο 25ο χλμ. δροσιζόμαστε από παγωμένο νερό πηγής. Από εδώ διασχίζουμε πυκνό δάσος από δρυς, όπου κατά τη χειμερινή περίοδο το χιόνι κάνει αισθητή την εμφάνιση του, όπως και ο πάγος.
Όλες αυτές οι αλλαγές στο κλίμα, στο ορεινό έδαφος και στη βλάστηση γίνονται πιο έντονες στον αυχένα «Τουλουμπάρι», σε απόσταση 28 χλμ. από την Δράμα, εκεί όπου τα απομεινάρια στρατιωτικής μπάρας και φυλακίου μας οδηγούν πίσω στην εποχή του «Ψυχρού Πολέμου».

ΛΙΒΑΔΕΡΟ

                                    Το Παρεκκλησι Του Οσιου Γεωργιου Καρσλιδη

                                               Ξενωνας και ταβερνα στο Λιβαδερο-Πετρινη Γωνια

Για πρώτη φορά από αυτό το σημείο, μπορούμε να δούμε απέναντι τις επιβλητικές κορυφές της Κεντρικής Ροδόπης.
Αριστερά μας, μέσα σε πυκνό δάσος στη βόρεια πλευρά του Φαλακρού, ξεκινά χωματόδρομος με κατεύθηνση το Βώλακα σε διαδρομή 37χλμ., πραγματική πρόκληση μετά την άνοιξη για κατάλληλα οχήματα.

Συνεχίζοντας την πορεία μας για το Σιδηρόνερο αρχίζουμε να κατηφορίζουμε προς τη σύγχρονη γέφυρα των Παπάδων, πάνω από την όμορφη λίμνη που σχηματίστηκε με τα νερά του Νέστου. Μετά τη γέφυρα, 38χλμ. από τη Δράμα, θα σταματήσουμε για λίγο στο μνημείο των ηρώων της μάχης των Παπάδων του 1944 και των θυμάτων των εκτελέσεων από το στρατο κατοχής την ίδια χρονιά, ενώ μπροστά μας η θέα προς το Φαλακρό και τη λίμνη είναι μοναδική.

- Με την είσοδο μας στο Σιδηρόνερο, χωριό με ελάχιστους μόνιμους αλλά πραγματικά φιλόξενους κατοίκους, μπορούμε να ακολουθήσουμε το χωμάτινο δρόμο προς τα υδροηλέκτρικά φράγματα του Νέστου, σε απόσταση 22χλμ. ή να συνεχίσουμε την πορεία μας προς το δάσος της Ελατιάς.

                                                                ΣΙΔΗΡΟΝΕΡΟ

                                     

Με προορισμό το δασικό χωριό της Ελατιάς, 26 χλμ. από το σημείο που βρισκόμαστε και πάντοτε σε ασφαλτοστρωμένο δρόμο, θα συναντήσουμε στη πορεία μας τη Σκαλωτή, το τελευταιο χωριό για προμήθειες πριν από την είσοδο μας στο δασικό σύμπλεγμα, σε απόσταση 9 χλμ. από το Σιδηρόνερο.

                                                                   ΣΚΑΛΩΤΗ

                                                                         

                                     Το δάσος της Ελατιάς. Το θρυλικό Καρά Ντερέ.

 700.000 στρέμματα οργιαστικής βλάστησης πάνω στην ελληνοβουλγαρική μεθόριο, πάνω στη χρυσή τομή της μεσευρωπαϊκής και της μεσογειακής κλιματικής ζώνης, με την ερυθρελάτη (Picea abies) στο νοτιότερο όριο εξάπλωσής της.

Μιας και μιλάμε για την ερυθρελάτη να πούμε ότι είναι είδος έλατου που απαντάται κυρίως στις σκανδιναβικές χώρες, αλλά στην Ελλάδα θα το βρούμε μόνο εδώ. Πρόκειται για τα ψηλότερα δέντρα που μπορεί να βρει κανείς στη χώρα μας, το ύψος τους ξεπερνά τα 50 μέτρα και φτάνει μέχρι τα 60 ή και τα 65 μέτρα.
Η μορφή του είναι πολύ χαρακτηριστική δημιουργώντας με τα κλαδιά του και τις βελόνες του που κρέμονται προς τα κάτω κρόσια. Ο φλοιός της χρησιμοποιείται στη βυρσοδεψία και η ρητίνη της είναι γνωστή ως ρητίνη Βουργουνδίας.

Δεν είναι μόνον η ερυθρελάτη που κάνει το δάσος του Καρά Ντερέ μοναδικό. Είναι και το μοναδικό στην Ελλάδα δάσος με σημύδες (θα αναφερθώ παρακάτω), είναι οι οξυές, οι βελανιδιές, τα μαυρόπευκα, οι καστανιές, τα σφενδάμια, οι κέδροι, οι φράξοι, τα σκλήθρα, οι γαύροι, οι αγριοτριανταφυλλιές, τα μύρτιλλα, η δασική πεύκη κ.α. Η δασική πεύκη συναντάται και αυτή μόνον εδώ. Είναι ένα πανύψηλο δέντρο με εντελώς κάθετο κορμό που φέρνει χρωματικά προς το κεραμιδί και έχει μικρά κουκουναράκια.

Η τεράστια βιοποικιλότητά της (χλωριδική και πανιδική) κάνει την Ελατιά ένα μοναδικό φυσικό πάρκο. Συνολικά έχουν καταγραφεί περίπου 1.800 είδη χλωρίδας, 40 είδη θηλαστικών και 130 είδη πουλιών, μεταξύ των οποίων και ο σπάνιος αγριόκουρκος. Εκεί μέσα ζουν όλα τα άγρια θηλαστικά της πατρίδας μας: αρκούδες, λύκοι, αγριόγιδα, τσακάλια, αρκάδια, αγριογούρουνα, αλεπούδες, αγριόγατοι, ασβοί, κουνάβια, νυφίτσες, λαγοί, σκίουροι, βίδρες κ.α. Η πολυσχιδής μορφολογία του εδάφους της είναι ένα υπέροχο γλυπτό, λαξευμένο με δεξιοτεχνική μαστοριά από τη σοφή ροή των υδάτων της Ροδόπης. Το ψηλότερο σημείο του δάσους της Ελατιάς είναι η κορυφή Τσάκαλος (1.826 μ.).
Και να σκεφτεί κανείς ότι μέχρι το 1944 η περιοχή ήταν σχεδόν γυμνή λόγω της έντονης κτηνοτροφίας και μόνο κατά θέσεις, στις απρόσιτες περιοχές, υπήρχαν δασωμένα τμήματα. Η περιοχή αποτελούσε θερινό λιβάδι Σαρακατσάνικων τσελιγκάτων. Η αποχώρηση των τσελιγκάτων μετά το 1944 και η μείωση των ανθρώπινων δραστηριοτήτων μέχρι το 1974 είχε ως αποτέλεσμα τη φυσική αναδάσωση της περιοχής, η οποία συνεχίζεται ακόμη και σήμερα.
Σημείο αναφοράς της περιοχής το Δασικό Χωριό Ελατιάς, το οποίο ανήκει στο Δασαρχείο Δράμας και αποτελεί το διοικητικό και λειτουργικό κέντρο της περιοχής. Βρίσκεται στη θέση ενός παλιού τσελιγκάτου, που είναι γνωστή ως «Καλύβια Κούτρα». Να σημειωθεί ότι κάθε χρόνο στις 20 Ιουλίου, στη γιορτή του Προφήτη Ηλία, οι Σαρακατσάνοι παλιοί κάτοικοι των περιοχών της Ροδόπης, ανταμώνουν και πάλι στα ίδια χώματα κοντά στο Δασικό Χωριό.